۱۳۹۳ آبان ۱۴, چهارشنبه

رساله در اصلاح فاهمه اثر بندیکت اسپینوزا



بندیکت (باروخ) اسپینوزا زاده ی سال 1632 میلادی در آمستردام هلند و درگذشته به سال 1677 در لاهه از بزرگ ترین و تاثیرگذارترین اندیشمندان تاریخ بشر بود. اسپینوزا را می توان در کنار "رنه دکارت" و "گوتفیرد لایب نیتز" در رسته ی فیلسوفان پیرو عقل گرایی (rationalism) قرار داد که در مقابل فیلسوفان تجربه گرایی (Empiricism) مانند  "جان لاک" , "جرج بارکلی" و "دیوید هیوم" قرار می گیرند.
 فلاسفه ی عقل گرا در شناخت جهان خارج از ذهن ، اصالت را به استدلال و برهان عقلی می دهند و ادراکات تجربی حاصل از حواس پنجگانه را غیرقابل اطمینان تلقی می کنند. در برابر اصالت تجربیان برای استدلال عقلی صرفا نقش تجزیه و تحلیل (به عنوان مثال مقایسه انطباق و...) داده های حاصل از حواس پنجگانه قائل هستند.

مهم ترین اثر اسپینوزا رساله اخلاق است که مشتمل بر پنج فصل و شامل مهم ترین آراء این فیلسوف از جمله برداشت ویژه ی او از خدا است. اسپینوزا در متافیزیک زیر تاثیر دکارت قرار دارد و «روان شناسی آن یادآور آرای هابز» است. اما اخلاق آن اصالت دارد. (تاریخ فلسفه ی غرب, راسل) 
رساله در اصلاح فاهمه هرچند از لحاظ اهمیت جزو کتاب مهم اسپینوزا به شمار نمی آید اما آن را «گفتار در روش» اسپینوزا و کلیدی برای درک بهتر فلسفه ی او می دانند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر